Mistična budućnost – mit, mašina, priroda
Iako na prvi pogled kontradiktorno, ubrzano uništavanje prirode vodi sve većoj ekološkoj svesti, kao i razvoju novog, posthumanog pogleda na svet. Ova post-antropocentrična vizura, ne sagledava čoveka kao hijerarhijski najviše i najbitnije biće na planeti, već jednako uvažava svet flore i faune. Sa jedne strane se razvija svest pojedinca u prepoznavanju Drugosti, ali isto tako, prisutan je i strah od ekološke katastrofe, koji vraća ljude prirodi. Kao da ljudska bića, iz griže savesti, počinju da se udaljavaju od svoje ljudskosti, što se ogleda u supkulturama gde se preuzimaju uloge životinja.
U okviru supkulture furry fandom ljudi dobijaju životinjski izgled, noseći kostime odabranih životinja, ali zadržavaju ljudske karakteristike. Oni stvaraju antropomorfne životinjske karaktere – fursona, sa kojima se identifikuju i koji služe kao avatari, bilo u realnoj ili online zajednici. Neki od njih veruju da su duhovno povezani sa animalnim carstvom, da su životinje zarobljene u ljudskom obličju, ili pak, da su to bili u prošlom životu.
Sa razvojem genetičkog inženjeringa u budućnosti, furry fandom može prerasti od supkulture u nove transgene, posthumane vrste koje spajaju ljude i životinje. Sa jedne strane, potpuno paradoksalno, ovo vraćanje prirodi kroz životinjsku formu dešava se pomoću genetičkog inženjeringa kao ultimativnog civilizacijskog produkta. Sa druge strane, to se može tumačiti kao regresija u prošle živote, to jest na životinje, kao poslednje u hijerarhijskom evolutivnom nizu koje su bile uspešne, za razliku od ljudi koji su kao vrsta doživeli civilizacijski neuspeh.
Transgena bića u odelima staroslovenskih pagana, mole se njihovim bogovima vezanim za prirodu i komuniciraju sa naturalnim silama kroz magijske obrede i rituale. Ova „savremena bajka” bavi se ključnim problemima današnjeg čovečanstva, poput ratova i klimatskih promena pružajući izvesne uvide u moguću budućnost.
